Hiperinsulinemia/ insulinooporność. Jaka jest różnica

Insulinooporność, hiperinsulinemia brzmią podobnie i wiele osób myli lub stosuje zamiennie te pojęcia choć to zupełnie inne schorzenia. Podobne nawet bardzo, ale jednak inne i warto o tym pamiętać.

 

Insulinooporność to stan zmniejszonej wrażliwości tkanek na działanie insuliny, gdy jej stężenie w organizmie jest prawidłowe lub podwyższone.

 

Hiperinsulinemia to nadmierny wyrzut insuliny następujący po spożyciu posiłku. Jest to mechanizm pozwalający na utrzymanie przez jakiś czas poziomu glukozy na prawidłowym poziomie. Zbyt częste nadmierne wyrzuty insuliny będą prowadzić do insulino oporności.

 

Te dwa schorzenia najczęściej występują w parze, ale nie każdy cierpiący na hiperinsulinemię ma również insulinooporność. Można rzec, że hiperinsulinemia jest takim pierwszym alarmem dla organizmu. Najlepiej na tym etapie zareagować, aby nie doprowadzić do dalszego zmniejszania wrażliwości tkanek na insulinę.

 

Na przykładzie krzywej możemy to przedstawić w taki sposób:

Najbardziej widoczna różnica będzie  między stężeniem insuliny po dwóch godzinach od posiłku. W hiperinsulinemii wartość gwałtownie spadnie, tak samo jak urosła, a w insulinooporności będzie cały czas na wysokim poziomie.

 

Objawy insulinooporności i hiperinsulinemii są takie same. Najczęściej to nadmierna senność po posiłku, brak siły, obniżenie nastroju, rozdrażnienie, mgła mózgowa, nadmierna przybieranie masy ciała najczęściej w okolicy brzucha, bóle głowy, uczucie zimna, napady głodu.

 

Leczenie jest również bardzo zbliżone i polega na zastosowaniu zdrowej diety, aktywności fizycznej oraz jeśli to konieczne leków.

 

Różnica może polegać na ilości posiłków. W insulinooporności najczęściej jest ich mniej. W hiperinsulinemii, której często towarzyszy również hipoglikemia reaktywna ( spadek glukozy po posiłku poniżej poziomu na czczo) posiłków jest więcej, aby nie dopuścić do nadmiernych wyrzutów insuliny i spadków glukozy.

 

Ważna jest odpowiednia diagnostyka i wykonanie doustnego testu obciążenia glukoza ( OGTT), który zobrazuje nam stężenie zarówno glukozy jak i insuliny. Wykonanie badania oznaczenia stężenia glukozy i insuliny na czczo w tym przypadku nic nam nie powie, może jedynie wyliczyć współczynnik insulinooporności ( HOMA-IR). 

 

Podsumowując:

  • Hiperinsulinemia to nie to samo co insulinooporność. Możemy cierpieć na jedno z tych schorzeń, ale najczęściej występują razem
  • Mają takie same objawy
  • Sposób leczenia jest bardzo podobny, różnica w ilości posiłków
    ( kwestia indywidualna)
  • Hiperinsulinemia jest pierwszym alarmem, że mamy problem z gospodarką węglowodanową
  • Najlepszym sposobem diagnozy jest wykonanie testu doustnego obciążenia glukozą ( OGTT).

 

 

 

Podobne artykuły