Dieta z niskim indeksem glikemicznym wpływa na zmniejszenie ochoty na słodycze
Ciągła ochota na słodycze i przekąski, poszukiwanie po domu czegoś słodkiego, obowiązkowy kawałek czekolady po obiedzie.
Brzmi znajomo?
Jeśli tak to może być znak, że cierpicie na LEPTYNOOPORNOŚĆ, czyli Wasze komórki nie są wrażliwe na działanie leptyny.
Co to oznacza?
Leptyna jest hormonem sytości. Przekazuje sygnał do mózgu, że jesteśmy już najedzeni i nie mamy potrzeby dalszego poszukiwania pokarmu. Wraz ze wzrostem poziomu tkanki tłuszczowej i kilogramów jej poziom się podwyższa. Możemy sobie pomyśleć, że to korzystna sprawa, bo przecież wyższy poziom to hamowanie sytości. Otóż nie. Komórki tak jak w przypadku insulinooporności nabierają również leptynooporności. Sygnał sytości nie trafia do mózgu i cały czas jesteśmy głodni i mamy ochotę na podjadanie.
Dodatkowo zwiększony poziom insuliny i związany z tym przyrost tkanki tłuszczowej również sprzyja leptynooporności. Dieta z wysokim indeksem glikemicznym z dodatnim bilansem kalorycznym powoduje, że komórki nie odbierają zarówno sygnału insuliny jak i leptyny.
Zastosowanie diety z niskim IG i deficytem kalorycznym ( to kluczowe, aby zmniejszyć poziom tkanki tłuszczowej) spowoduje mniejsze wyrzuty insuliny -> co w konsekwencji obniży insulinooporność. Mniej insuliny krążącej w ustroju, zmniejszenie ilości tkanki tłuszczowej to lepsza wrażliwość tkanek na leptynę. Poprawa wrażliwości tkanek na leptynę to wysłanie sygnału do mózgu o pobieraniu pokarmu i nasyceniu po jego spożyciu. Prawidłowy sygnał o najedzeniu to wzrost uczucia sytości po posiłku i brak chęci podjadania słodkich rzeczy.
Mniejsza chęć podjadania po lub pomiędzy posiłkami to mniejsze spożycie kalorii. Zwiększa to szansę na wygenerowanie deficytu kalorycznego potrzebnego do utraty kolejnych kilogramów. A w dalszej kolejnośći do poprawy insulinowrażliwości i uniknięcia w przyszłości cukrzycy.
Nasze błędne koło podjadania zostało przerwane!
Dieta z deficytem kalorycznym i niskim indeksem glikemicznym przyczynia się do zmniejszenia zawartości tkanki tłuszczowej i poprawy insulinowrażliwości co w konsekwencji zmniejsza leptynooporność i powoduje mniejszą chęć podjadania.
Więcej o powiązaniu tkanki tłuszczowej z IO w artykule Co łączy tkankę tłuszczową z insulinoopornością? i Leptyna. Czy jest przyczyną PCOS i otyłości?